Deze keer vanuit Page Arizona.
We verlieten jullie bij de Grand Canyon.
De volgende morgen onderweg naar Monument Valley een stop gemaakt bij Desert View waar de GC aan zn eindje komt en wat verder bij Cameron Trading Post om even wat te eten en te winkelen. Het betekent ook dat we Monument Valley overleeft hebben. We dachten daar horden gillende Indianen op zwart witte gevlekte paarden (voor de ouderen onder ons, zoals dat paard van Little Joe in Bonanza) te zien rondsnellen maar viel dat ff tegen. De enige die we op een paard tegenkwamen was John Wayne (of meer waarschijnlijk zn tweelingbroer).
Desalniettemin was Monument Valley een plaatje om te zien. We hebben daar met onze 'bak' zelf de route door het park gereden (over een behoorlijke 'bumpy road') en op verschillende plekken gestopt voor de film- en fotoshoots. Indrukwekkend is het woord wat jullie waarschijnlijk nog diverse malen op deze site zullen tegenkomen.
En midden in Monument Valley, waar (in de film) velen van hun paard geschoten zijn stonden wij met een paar Duitsers te kletsen over de afgelopen WK. Tja, het kan verkeren.En wat hebben we in ons huisje (we hadden een huis met 3 slaapkamers en 2 badkamers en volledige keuken) gegeten?? Jawel, bloemkool met gekookte piepers en een karbonade. Heerlijk!!
's Morgens lekker ontbeten (jaja, eindelijk gebakken ei met spek, persoonlijk klaargemaakt door Gretha) en daarna op pad gegaan naar Page waar we ons nu in Days Inn bevinden.
We hebben vanochtend de Upper Antilope Canyon Tour gedaan. Massatoerisme noemt men dat. Jeeps vol met toeristen die in een nauwe canyon de zonnestralen in hun camera proberen te vangen.
Eenmaal uit de canyon werden we weer door onze gids naar Page gebracht en daar ben ik ....... naar de kapper geweest.Jawel, ook IK moet wel eens naar de kapper!!
Joke, ik loop er weer 'geknipt' bij hoor alleen ben jij wel iets goedkoper!Op een scenic view plaats hebben we lekker onze boterhammen gesmeerd en opgegeten. Ook wij moeten op de kleintjes letten. En 'besides', het is nog gezellig ook vooral als je dat doet met uitzicht op de op één na grootste dam van de US, de Glenn Canyondam (bij Frans heet ie de Glenn Kennedydam).
De wandeling erheen in een behoorlijke hitte ging aardig (klein heuveltje op, lange af) maar we moesten terug. En dat kostte Marina toch wel een ´ennige´ moeite. Ik dacht op een gegeven moment ´wat zie ik´? Was het de tong van Marina die op haar schoenen hing. Desalniettemin is het gelukt. Ze zit nu heerlijk te genieten van een Lange Belinda Menthol. Hoezo geen conditie?
Morgenochtend vertrekken we naar Bryce Canyon na nog even bij de Glenn ´Kennedydam´ te zijn geweest om Frans zijn filmpje te laten schieten en Gretha de foto´s van elke afzonderlijke steen te laten maken.
Ik hoop jullie binnenkort weer te kunnen berichten over het vervolg van onze tot nu toe fantastische reis
We beginnen al aardige Amerikafans te worden. Wie had dat gedacht na slechts enkele dagen..
De anderen zijn op het balkon aant rummikuppen (schrijf je dat zo?) en daar vervoeg ik me zo ook maar bij.
Trouwens Clasien, NATUURLIJK wordt er voor 12 uur geen alcohol gedronken. Ook niet in Amerika! Dat moet jij toch weten.
Tot de volgende keer!
